مشخصات ماهی سرخو، اسامی بومی و محلی ماهی مانند: سرخو، سرخوی کم ‌‌پولک و ماهی حمرو است. این ماهی از خوشمزه‌‌ترین ماهیان خانواده‌‌ی هامور ماهیان است. نام علمی آن  Lutjanus johnii و نام انگلیسی آن snapper است. این ماهی به دلیل رنگ قرمز متمایل به صورتیش، به سرخو قرمز  معروف است. دهانش بزرگ و در امتداد صورت کشیده شده است. یک ماهی دریازی بوده و در آب‌های ساحلی خلیج فارس و دریای عمان به وفور یافت می‌‌شود. ماهی حمرو از جمله معدود ماهیانی است که همیشه در فهرست ماهیان صیادان قرار دارد. چرا که به دلیل طعم گوشت و خار‌های رشت، طرفداران بسیاری دارد و به همین دلیل قیمت ماهی سرخو برای صیادان به صرفه‌تر بوده و یکی از پرفروش‌‌ترین ماهیان جنوب به شمار می‌‌رود.

طول بدن ماهی سرخو، از 40 تا 100 سانتی‌‌متر متغیر است. بدنی مرتفع تا بیضی شکل و در مقطع کشیده داشته و باله‌‌ی دمی آن نیز دو شاخه است. باله‌‌ی پشتی این ماهی 10 تا 12 عدد خار سخت دارد.  آرواره‌‌ها و دندان‌های بزرگی دارد که مناسب گوشتخواری هستند. این ماهی یک ماهی جنگنده است و باله‌‌ی مخرجی آن سه خار دارد و بعد از باله سینه‌‌ای قرار گرفته است. فلس‌ها از نوع دایراه‌‌ای و کوچک هستند و طول کل بدن سرخو ماهی جنوب گاهی به یک متر نیز می‌‌رسد. تصویر ماهی سرخوی اصلی که توسط ماهی مشتا به فروش می‌رسد را در زیر مشاهده می‌کنید.

برای مطالعه بیشتر راجب ماهی سرخو جنوب اینجا کلیک کنید.