لوک ویلسون، بازیکن سابق NFL، مجبور به تجربه بیسبال، امیدوار است در دوچرخه سواری پیست واجد شرایط المپیک 2024 پاریس شود.

ویلسون، که اکنون 33 سال دارد، در مسابقات قهرمانی جهانی بیسبال زیر 18 سال 2008 در ادمونتون، پشت سر برت لاوری، بازیکن شماره 3، برت لاوری، بازیکن شماره 3 بازی کرد و به مقام ششم رسید.

ویلسون به CBC Sports گفت: حضور در ادمونتون، پوشیدن کانادا روی سینه و بازی با بهترین بچه های 18 سال و زیر سیاره زمین تجربه خاصی بود. “برای اینکه بتوانم اینطور باشم، خوب، ما در المپیک هستیم، من کانادا را روی سینه ام گرفته ام و دارم این دوچرخه را در اطراف ولودروم می چرخانم، فکر می کنم این چیز بسیار جالبی باشد.”

ویلسون که هفت فصل NFL را بیشتر با سیاتل سیهاوکز بازی کرد، در آگوست 2021 به دلیل مشکلات سلامتی بازنشسته شد.

او نزد پدر و مادرش در خانه در لاسال، انترنتی بازگشت، جایی که متوجه شد آنها از دوچرخه سواری در اطراف جامعه برای تفریح ​​لذت می برند، و فکر کرد که آن را امتحان کند.

او گفت: «به طرز عجیبی هیجان‌انگیز بود. “من برای این سه ساعت سواری می روم. دارم انواع طبیعت را می بینم، از چیزهایی در جاده اجتناب می کنم، دوچرخه سواری می کنم، هوا را احساس می کنم، کمی سبک می شوم، وزنه نمی زنم. این یک ترکیب عالی بود.”

به زودی، سرگرمی ویلسون “گلوله برفی” به شور تبدیل شد.

“مثل دودهای مقدس بودم، من واقعاً این را دوست دارم. مثلاً می‌خواهم آن را امتحان کنم.”

تماشا | ویلسون درباره اشتیاق تازه به دوچرخه سواری صحبت می کند:

لوک ویلسون قهرمان سوپر بول کانادا در مورد عشق خود به دوچرخه سواری صحبت می کند

ویلسون به اندی پتریلو و اسکات راسل از CBC Sports پیوست تا پس از بازنشستگی از NFL در مورد تغییر دوچرخه سواری پیست صحبت کنند.

مربی در چالش نهایی کانادا

ویلسون اکنون با تراویس اسمیت کانادایی در لس آنجلس تمرین می کند، جایی که به گفته او تمرکز بیشتر بر روی تکنیک است تا هر چیز دیگری. اگر او به اندازه کافی سریع شود، امیدوار است به ورزشگاه در میلتون، اونت.، جایی که تیم کانادایی مستقر است، برود.

تابستان گذشته، ویلسون به عنوان مربی در CBC خدمت کرد چالش نهایی کانادا، مجموعه مسابقه ای که پنج شنبه گذشته پخش شد. قسمت‌های جدید هر پنجشنبه ساعت 20 به وقت شرقی از شبکه CBC و CBC Gem پخش می‌شود.

یک شب، پس از یک روز طولانی فیلمبرداری در یوکان، ویلسون در حوالی ساعت 10 شب در حالی که خورشید هنوز می درخشد به اتاق هتل خود بازگشت. او که از فرصت پیش روی خود آگاه بود، دوچرخه اش را در دست گرفت و برای سواری به بیرون رفت.

در ابتدا، سواری طولانی برای ویلسون، که سفر دوچرخه‌سواری خود را بیشتر در جاده آغاز کرد، امری عادی بود. او سواری های خود را در یک برنامه ردیابی می کرد و حتی در چند رویداد سطح پایین تر مسابقه می داد.

اما با وزن 240 پوندی، این بازیکن سابق فوتبال نمی‌توانست با رقبای سبک‌تر در مسابقات طولانی همگام شود.

او گفت: “مثل این است که، هی، ما تمام قدرت را حفظ خواهیم کرد، اما شما باید مقدار X پوند را کم کنید و همچنین باید در یک موقعیت غیر قدرتمند خمیده شوید.”

ویلسون گفت که علاوه بر بدنش، تغییر ذهنیت از فوتبال به دوچرخه سواری نیز دشوار است.

“فوتبال، از نظر تمرکز بسیار آسان‌تر است، زیرا بازی شش ثانیه‌ای، پنج ثانیه‌ای، هر چه که باشد. بوم، ما در بازی هستیم. به عقب برگردید، تمرکز در huddle. آنچه که بازی بود، شکل‌گیری بود. تعداد اسنپ چیست؟ شغل من چیست؟ او گفت.

اما در دوچرخه سواری، منظورم این است که شما مدتی آنجا هستید.

به همین دلایل، ویلسون در پاییز گذشته تصمیم گرفت تمرکز خود را از جاده ای به مسیر دیگر تغییر دهد. برای کانادایی که بیشتر روی تقویت مهارت های پایه دوچرخه سواری مانند حرکت پدال، وضعیت بدن و آیرودینامیک کار می کند، هنوز روزهای اولیه است.

او می گوید که شباهت هایی به فوتبال در استراتژی پیدا کرده است، جایی که فقط بزرگ ترین و سریع ترین افراد موفق نیستند. در عوض، شما باید تصمیم بگیرید که چه زمانی حمله کنید و چه زمانی انرژی را ذخیره کنید.

او گفت: “شما بچه هایی دارید که ممکن است سعی کنند زودتر آن را پاره کنند و سپس به زندگی عزیز ادامه دهند، که در حال حاضر نوعی حال و هوای من است، که خوب کار نمی کند. بنابراین بله، بسیار بسیار استراتژیک است.”

تماشا | واکنش CBC Sports به قسمت اول Canada’s Ultimate Challenge:

طناب ها را بیاموزید: میچل در CBC Sports Reacts

میچل به اندی پتریلو می‌پیوندد تا مبارزه‌اش را با اولین مانع در قسمت 1 Canada’s Ultimate Challenge باز کند، و به ما یادآوری می‌کند که «هرگز دست نکش».

کمک یک قهرمان المپیک

ویلسون همچنین از کلسی میچل قهرمان دوچرخه‌سواری پیست المپیک کانادایی کمک گرفت که در سال 2017 قبل از کسب مدال طلای خود در سال 2021 از فوتبال کنار رفت.

ویلسون می‌گوید داشتن کسی که با او احساس راحتی می‌کند «سوالات تازه‌کار» بپرسد، خوب است، در مقایسه با کسی که تازه وارد هاکی شده و از یک کهنه‌کار می‌پرسد چگونه به توپ شلیک کند. (ویلسون همچنین یک بازیکن هاکی سه گانه بود).

“[Mitchell] باید تمام آن مهارت‌های دوچرخه‌سواری را که من سعی می‌کنم یاد بگیرم، یاد می‌گرفتم و سپس بهترین در جهان می‌شدم، که او هست. بنابراین انتخاب مغز او برای من جالب بود.”

برخلاف میچل، که چهار سال فرصت داشت تا برای اولین المپیک خود آماده شود، باند ویلسون به بازی های پاریس تنها حدود دو سال خواهد بود. او همچنین در سنی بالاتر از میچل که هنوز 29 سال سن دارد وارد می شود.

در حالی که ویلسون می‌گوید لزوماً برای رویاهای المپیکش پاریس یا شکسته نیست، او طوری آماده می‌شود که گویی اینطور است.

و اگرچه او تکرار می کند که در حال حاضر به اندازه کافی سریع نیست که به آنجا برسد، اما ویلسون از سادگی کار پیش روی خود آرامش می یابد.

“اگر دوچرخه‌تان را با این سرعت، برای این مدت زمان، سوار می‌شوید. پس خیلی سیاه و سفید است، مثلاً، شما این کار را انجام می‌دهید، موفق شدید. اگر این کار را نکنید، نمی‌کنید.”